Categorie archief: tuin

tuin

Wat groeit er in mijnen hof midden oktober?

De bloeiers!

Bloeiers zijn er niet meer zoveel, alhoewel …
De Adakrokusjes en oudere herfstkrokussen vallen op!


En verder zijn er anemonen, hortensia, scharnierbloem, dagkoekoeksbloem, verbena, de geranium uit Flobecq, teunisbloem, …


Het zijn precies terug lentekleuren? Of neen, het was al eind mei toen blauw-paarse tinten de overhand kregen! Kijk!


In de moestuin bloeien nog komkommerkruid, citroentijm, aardperen, zonnebloemen die kleiner zijn dan andere jaren, en de klimop op de afsluiting met de achterbuur!


Te oogsten!

Nog te oogsten in de moestuin momenteel zijn Nieuw-Zeelandse spinazie, mosterdblad, palmkool, snijbiet en jawel nog steeds courgetten!

Olijfkomkommer heeft een mooi blad en is een sterke groeier, maar de vruchten zijn snel te groot, en te bitter, voor consumptie.


Wat dit jaar goed opbracht, en waar nog steeds vruchten op staan: de Bishops crown! Het is een milde peper, behalve rauw…
Zeker voor herhaling vatbaar! Ook de verschillende nieuwe tomatenprobeersels (balkontomaten en vollegrondtomaten) waren een succes. Er staan nog steeds vruchten aan, maar het rijpen is een moeilijke kwestie.

Appels zijn nu bijna allemaal geplukt! Het was niet zo’n goed appeljaar als vorig jaar, maar er viel toch genoeg te oogsten!


En de kastanjes moeten geraapt!

Op de onderste foto is ook hazenpootje te zien.

De paddenstoelen!

Door de tuin lopen betekent momenteel: oppassen waar je stapt!
Overal paddenstoelen! 
Wat een contrast met de robotgemaaide en gebladblaasde gazons uit de buurt …

Van boven naar onder: vliegenzwam en melkzwammetjes, (berijpte?) Russula, krulzoom, fluweelboleet, een Mycena-soort


Op de houtsnippers en oude takken en stronken groeit ook heel wat!
De langsteelfranjehoed, gewone zwavelkopjes, iets waarvan nog geen naam gevonden is, knolparasolzwam, nestzwammetjes, ….


Deze gestreepte nestzwammetjes (hierboven)komen nu al een paar jaar terug!
Het geel nestzwammetje (onder) was er dit jaar voor het eerst.


Er zal nog veel meer te spotten zijn, stel at Kek haar tuin vierkante meter per vierkante meter zou uitpluizen, maar dat zal voor een andere keer zijn!

Standaard
bedenkingen, Schilde, tuin

Ondertussen in Schilde

Kek woont dus in Schilde en ja,
echt, er zijn plaatsen waar het minder goed wonen is.
Waar er minder groen is,
waar er minder wandelmogelijkheden van huis uit zijn,
waar er meer verkeer voor de deur is,
waar er op wandelafstand geen Bioshop en geen Dobbelhoeve zijn,
waar geen goed werkende Natuurpuntafdeling is
… … … 


Maar …
Er is jammer genoeg altijd wel weer een maar.
Als je vergelijkt met pakweg 40 jaar geleden, 
de tijd dat we hier kwamen wonen,
dan is de leefomgeving hier in Schilde er toch duchtig op achteruitgegaan.
Gezellige villaatjes maakten (en maken) plaats voor appartementsblokken, 
villa-appartementen weliswaar, met standing, en altijd exclusief.
Alles wordt volgebouwd en alles wordt steeds megalomaner.
En wat mogelijk nog erger is, 
overal waar gebouwd of herbouwd wordt,
worden eerst a l l e  bomen geveld.
‘We willen wel in een groene gemeente wonen, 
maar hebben in de eigen tuin toch liever een strak gazon, 
een onderhoudsintensieve (personeel) tuin met niet-inheemse planten,
een zwembad,
en een ruime oprit voor onze wagens.’

Meer bewoning geeft meer verkeer. 
Waar er vroeger in Kek haar straat pakweg 5 auto’s per dag passeerden, 
zijn het er nu wel 20 per uur.
De bewoning is zeker toegenomen, 
ook de scholen in de buurt hebben succes.
Er is ook meer haast, zodat de geldende snelheidsbeperking maar zelden nageleefd wordt.
Omdat alle aangelegde tuinen wekelijks of tweewekelijks door een tuinbedrijf getrimd moeten worden, tot de bermen toe, is er ook meer lawaai.

En kijk! 
Eindelijk, EINDELIJK is er eens iemand die een agendapunt heeft toegevoegd voor de komende gemeenteraad (20 juni) waar de ontbossing en de ontboming wordt bevraagd!
Hier komt het:

17. Milieu – Ontbossingsrapport en kapvergunningen (Pieter-Jan Fraussen – Groen) – Vraag om toelichting
Groen parlementslid Mieke Schauvliege verzamelde eind vorige maand alle mogelijke ontbossingscijfers voor de Vlaamse Provincies en gemeentes.
In het rapport werden cijfers gebruikt van de periode tussen 2014 en 2022. De provincie Antwerpen staat op kop.
Ook voor onze gemeente is er een ontbossingsrapport.
Een aantal cijfers:
In de periode tussen 2014 en 2022 is er in Schilde meer dan 218000m2 ontbost.
Schilde staat daarmee op een triestige 19e plek van de 270 gemeentes.
Onze gemeente staat ook op nr. 6 van de 76 gemeentes waarvan cijfers beschikbaar zijn als het gaat over verleende kapvergunningen.
In verhouding mogen we dan nog veel beboste oppervlakte hebben, tegen dit tempo gaat er niet veel overschieten.
In onze gemeente worden er nog veel te veel én gemakkelijk kapvergunningen verleend en dan vooral in woonparkgebieden. Die woonparkgebieden zijn niet te onderschatten en vormen een belangrijk groen en waardevol gebied.
De verantwoordelijkheid ligt bij onze gemeente, dringend tijd dat we strenger worden in ons kapvergunningen beleid.


En dan is er dit artikel:

Het is zoals altijd fijn om te merken dat er toch nog gelijkgestemde zielen rondlopen!
En het tij moet ooit eens keren?

Ondertussen geniet Kek van de oase die haar tuin toch wel is,
waar het geurt en zoemt,
ze geniet van de struiken en de bomen in haar eigen kleine wildernis,
van haar moestuin, van haar bessen
en van de vele vogels die ‘s avonds een slaapliedje en
‘s morgens ‘tijd om op te staan’ -fortissimo- fluiten!



En ja, het gras is ‘te lang’,
de berm ligt er ‘onverzorgd’ bij,
(Kek vindt zelfs in het donkerste donker moeiteloos haar huis),

en soms waait er wel eens een tak uit een boom,
maar de (klein)kinderen kunnen er heerlijk niksen, 
rustig lezen,
verstoppertje spelen, 
ontdekkingen doen,
een kamp bouwen,
helpen,
…

Zoals in een vorige blog al gezegd:
Kek is nog niet weg uit haar paradijsje.
Als er nu nog eens een trein of een tram in Schilde langskwam,
dan was het echt helemaal goed!
Standaard
familie, tuin

Een zonnige krokusvakantie

We hebben geluk gehad met zo’n zonnige krokusvakantie!
Zeer koude nachten, dat wel, en daardoor weinig beweging van amfibieën.
Af en toe een eenzame salamander onder een emmer…
De grote oversteek moet dus nog gebeuren!

Maar overdag … veel beweging in de tuin!

Er wordt ook hard gewerkt om het erwtenrijs klaar te zetten!



Remus vindt ècht àlles leuk en boeiend, buiten!
Bladeren, mos, stokken, borstels, kruiwagens, …


En van buiten spelen, krijgen we honger, jawel!



En inspiratie!



Standaard
familie, tuin

Logeren met Humor

Het is weer eens vakantie en dan wordt er bij Kek gelogeerd!
Fien is al op bezoek en ze blijft nog een dagje (veel te kort) voor Viktor, Miel en Lotte.
Margot komt speciaal van het verre Gent naar Schilde.

Er wordt wat afgetekend!
Tekenen volgens opdracht, vrij tekenen, strips tekenen, …

Margot heeft een geweldig opdrachtenboekje bij!

En we stempelen!


Er wordt buiten gewerkt!
Blaren rijven, kastanjes rapen, appels plukken, aardappels oogsten, moestuin klaarmaken voor de winter met karton, blaren en verhakseld materiaal dat al zeker een maand op Kek haar oprit ligt …
Miel en Lotte zijn geweldige en onvermoeibare werkers.
Viktor beperkt zich tot paardenkastanjes rapen voor zijn zeepfabriek.
Zoveel plannen, die jongen 

We doen een wandeling met fotozoektocht.

Miel en Lotte zijn de zoekers, Viktor is de kaartlezer.
Miel bestudeert de foto’s al op voorhand en bedenkt mogelijke vindplaatsen.
Lotte is altijd voorop en heeft al snel de vaardigheid om echt ter plekke de foto grondig met de werkelijkheid te vergelijken.


We spelen spellen!

Kingdomino uiteraard, en Patchwork en
een eindeloze sessie Catan met 5.
We leren ondertussen dat de jongens ‘last hebben van Humor’.
Margot en Kek hebben een beetje last van hun Humor, 
want zo gaat het spel amper vooruit.
Dan blijkt dat wij, Margot en Kek, geen Humor snappen…
Wat natuurlijk nog meer Humor oplevert.

Er wordt nog een spel gespeeld, in twee teams, en gezellig in pyjama. Viktor en Miel kennen het klappen van de zweep al, Margot en Lotte moeten diep nadenken en veel overleggen.





We schrijven kaartjes!

En gaan die dan ook posten!

En dan komen we geheel per ongeluk toch nog op het kerkhof.

Ze hadden er geen zin in, om naar de bebloemde graven te gaan kijken.
Door de geboorte- en sterfdatums te lezen op de zerken, 
krijgt tijd weer een andere invulling.
‘Hé, deze hier is geboren in 1889!’

Miel heeft even spijt dat hij geen bal bij heeft, op het voetbalveldje naast het kerkhof, maar ze vinden het fitnesstoestel ook wel even de moeite!


Thuis smaakt de sushi heerlijk!

In de auto richting Hoboken, hebben de jongens nog steeds een beetje last van hun Humor.

Bij Kek en Margot is het nu stil, zo zonder …

(Veel van de  foto’s komen via Margot haar GSM!)

Standaard
Eten, tuin, Uncategorized

Een eetbare tuin

Een voedselbos aanleggen is al een tijdlang helemaal in, 
alleszins in sommige kringen,
en dus komt hier ook maar eens een eet-tuinpost!

Kek haar tuin wordt immers meer en meer een eetbare tuin.
Geen voedselbos, dat is waar, alhoewel …
Eetbaar in elk geval en niet alleen voor de mens, 
maar zeker ook voor vogels, egels, hommels, bijen, vlinders …
Spijtig genoeg komen ook minder gewenste gasten langs, 
zoals slakken en ratten.
Ook met duiven heeft Kek het wat moeilijk: 
het zijn echte stropers als ze beginnen!

Er is voor die eetbare tuin eigenlijk nooit een echt plan geweest. 
Toen we hier in 1984 kwamen wonen, stonden er in de parkachtige tuin een wilde en een tamme kastanje en verder vooral veel sparren, berken, rododendrons, paplaurieren …
Ook Japanse kweeappel en mahoniestruiken.
Paplaurieren hebben we geleidelijk uitgedaan, de sparren zijn ook uitgedaan of afgestorven, mahonie en kweeappel mochten blijven. 


mahonie, een heel goeie bijenplant!

Ze zijn allebei niet echt mooi, maar wel goede insectenplanten!
Ook berken en een groep rhododendrons staan er nog. 
Miel vindt bloeiende rhododendrons ‘het mooiste dat er bestaat’, dus!
En berken … Kek houdt van berken.

Al de eerste jaren zijn we begonnen met fruitbomen aanplanten:
– appelbomen, halfstammen en een hoogstam (notarisappel)
– pruimenbomen, reine Claudes en een paarse pruim, en later een Kempische pruim.
– perzikbomen, die er vanaf het begin als een oud mannetje uitzagen en ondertussen afgestorven zijn (een paar zaailingen zijn nu aan het groeien)
– kersenbomen, waar uitsluitend de vogels plezier van hebben,
– een witte en een rode moerbei

Ook bessenstruiken werden in veel soorten aangeplant:
– rode, witte, roze en zwarte aalbes, sommige nog uit Aalter meegebracht
– stekelbes 
– Amerikaanse bosbes, verschillende variëteiten,
– gele kornoelje
– kiwi (dat is niet echt een struik),
– later kwamen daar nog Jostabes bij, en frambozen

Rond de fruitbomen werden bloembollen in de grond gestoken: 
tulpen, narcissen, druifjes, krokussen, wilde hyacinthen, …
De krokussen hebben zich ondertussen zeer uitbundig verbreid. 

In het voorjaar zijn ze een echt festijn voor hommels en bijen.
Hazelaars hebben we ook aangeplant, een paar okkernoten, en een linde.

Omdat Snor ook imker was gingen we vaak naar plantenruildagen van imkersverenigingen. Altijd kwamen we dan thuis met een nieuwe voorraad bijenplanten. 

Rond 2000 werd een bosje sleedoorn en zuurbes aangeplant.
En nog wat later kwam er ook een vogelbosje bij met vlier, meidoorn, gele kornoelje, kardinaalsmuts en spork oftewel vuilboom.
En we mogen zeker de twee Nashipeer bomen of Japanse perenbomen niet vergeten te vermelden! Snor heeft ze opgekweekt vanuit zaadjes van een gekochte Japanse peer!

Uiteraard heeft Kek ook een moestuin en heeft ze kruiden in haar tuin!
Niet alle groenten lukken even goed. 
Kek probeert alles een paar keer, en wat niet lukt, daar steekt ze geen energie meer in.
De beste teelten, en zeker ook de makkelijkste zijn aardappelen, aardperen, labbonen, erwten, bonen, pompoen en courgette, snijbiet, andijvie en Nieuw Zeelandse spinazie.
Rucola, postelein, mosterdzaad, melde … worden met wisselend succes gezaaid.
Een beetje buiten categorie is rabarber. Die groeit hier erg goed. 
Aardbeien groeien ook goed, maar daar zijn de vogels meestal mee weg voor ze rijp zijn!

Omdat Kek van nature een luie tuinier is zijn de belangrijkste eisen die hier aan planten gesteld worden de volgende:

– het moeten makkelijke planten zijn. Iets dat dagelijks aandacht nodig heeft of speciale verzorging, is absoluut geen optie. Meerjarige of overblijvende planten zoals rabarber en groene asperges, 
of kruiden als tijm, munt, citroenmelisse, salie, … zijn daarom super. 
Ook Nieuw-Zeelandse spinazie, die zichzelf uitzaait en dus elk jaar helemaal vanzelf terugkomt, is geweldig!
Die staat dan wel zowat overal tussen, maar dat hindert niet.

– ze moeten een redelijke opbrengst geven.
Wat dat betreft zijn bvb labbonen ‘op het randje’.

– ze moeten lekker en/of voedzaam zijn voor tenminste mens of vogel of insect.

Er zijn planten die zich gewoon heel gemakkelijk verspreiden! 
Veel mensen noemen dat onkruid…
Ze komen overal uit, woekeren niet, geven kleur door de bloemen, trekken bestuivers aan, leveren eetbare blaadjes, …
Denk bvb aan vergeet-mij-nietjes, hondsdraf, paarse dovenetel, bloedzuring, roomse kervel, daslook, judaspenning, koekoeksbloem, stinkende gouwe …
en nog heel wat andere!
Kijk misschien nog eens naar deze blog van vorige lente!

Het is gewoon zalig om al in het voorjaar al een vergiet ‘blaadjes’ voor sla of soep te kunnen verzamelen!
Hierbij een pluk van deze tijd: daslook, bieslook, kervel, zuring, brandnetel, hondsdraf,  …


Staan er dan in Kek haar tuin geen planten ‘gewoon omdat ze mooi zijn’?
Toch, toch!
Kek heeft bvb een zwak voor hortensia’s (die zonder gevulde bloemen tenminste) en ook de elfenbloem vindt ze prachtig!

Bloeiende fruitbomen zijn ook bijzonder: zo wit en geurend.


In deze opsomming ontbreken nog heel veel fantastische planten, 
maar in een aantal blogs (wat bloeit er in mijnen hof) van vorig jaar kwamen die al wel langs! Kijk misschien eens hier of hier!
De reeks was een poging tot inventarisatie van de tuin …

In elk geval: een eetbare tuin is een fantastisch bezit!

Standaard
tuin, Wandelen/natuur

Zoek de hazelaar

Corylus avellana of de hazelaar bloeit sinds 4 januari.
Zo staat te lezen op Kek haar nieuwe ‘tuinscheurkalender’ 
in haar vernieuwde WC!
En ja hoor, overal laten de mannelijke katjes van de hazelaar zich al zien.
Sommige nog aarzelend, andere al zeer uitbundig!
Het is nu echt dé tijd om naar deze voor de rest onopvallende struik uit te kijken.




Geel van het stuifmeel zien de katjes als ze helemaal ‘open’ zijn!

Dat stuifmeel wordt door de wind verspreid.
 Voor wie pollenallergie heeft is dat minder goed nieuws,
maar met het regenachtig weer van de laatste dagen zal de hoeveelheid pollen in de lucht nogal meevallen.
De katjes die nu te zien zijn, hangen per twee, of drie of vier aan een gemeenschappelijk steeltje.
Om de vrouwelijke bloemetjes te zien moet je goed kijken.
Tijdens hun bloei steken alleen de rode draadvormige stempels uit de bloemknop.

De hazelaar is eigenlijk een heerlijke struik om in de tuin te hebben.
Hij neemt wel wat plaats in maar verdraagt het om af en toe ‘kort’ gezet geworden.
Ook in bossen en houtwallen werden vroeger ondermeer hazelaars om de vijf á tien jaar afgezet. Dat leverde hout voor allerlei doeleinden.
Ook in Kek haar tuin worden de hazelaars afgezet
en dat heel wat bruikbare grondstof op!



De mooie rechte stammen laten zich makkelijk verzagen tot brandhout.
De overgebleven dunnere en vertakte zijtakken zijn ideaal als erwtenrijs!
Na de erwtenoogst komen ze dan alsnog op een takkenhoop.
Al snel krijgen de afgezette stammen nieuwe scheuten…


Veel mensen planten hazelaars voor de noten.
Aan Kek haar hazelaars staan inderdaad veel noten, maar die worden voor ze helemaal rijp zijn al duchtig gegeten door gaaien, spechten, eekhoorns, muizen…
Voor Kek ligt er dan een tapijt van pellen onder de struiken.
Tussen oudere houtstapels vindt Kek vaak verschillende muizenvoorraden. 
Die bestaan altijd voor meer dan de helft uit hazelnoten.

Het blad van de hazelaar doet het goed in de composthoop én als much.

En, er worden zelfs gedichten over de hazelaar geschreven…


De hazelaar

Onverwacht mij tegen
in ‘t nog winters jaar
op de sprong der wegen
bloeit de hazelaar.

Tegen ‘t licht gehangen
slingertjes van goud;
aarzelend, bevangen
raak ik aan het hout.

Trillend dwaalt van boven
‘t fijne wolken los;
en met bloei bestoven
in het naakte bos

blijf ik in een beven
teruggehouden staan,
en ik raak nog even
‘t donker stamhout aan.

Ida Gerhardt  –  Het Veerhuis, 1980

Ook de els staat al in bloei!


De elzen die nu bloeien zijn weliswaar geen van de 2 inheemse soorten,
maar de katjes zijn prachtig!

Wie kent er dit nog?
Standaard
tuin

Nog meer kastanjes…

Deze post gaat over de paardenkastanje, 
en in het bijzonder over (kleren)wassen met paardenkastanjes.
Het is spannend de eerste keer, maar het werkt!
De was is proper en ruikt fris.

We gebruiken de zaden van de wilde kastanje (de paardenkastanje of Aesculus hippocastanum).
De zaden, die we verder gewoon ‘kastanjes’ noemen,  bevatten saponinen. 
Saponinen zijn verbindingen die in sommige planten voorkomen,
 schuim vormen en een werking hebben vergelijkbaar met zeep.
De plantenfamilie waar de Aesculus hippocastaneum toe hoort, is de Sapindaceae of de zeepboomfamilie.
De naam paardenkastanje verwijst naar de gewoonte om kastanjes als geneesmiddel aan hoestende paarden te geven.
Ook andere dieren zoals herten, schapen, varkens lusten de wilde kastanjes.
Voor mensen is de paardenkastanje niet eetbaar, maar er valt wel iets anders mee te doen:
zeepoplossing maken!

Kek heeft in haar tuin een mooie paardenkastanje!

Hij staat zusterlijk naast de tamme en hun zaden lijken een beetje op elkaar, eens ze uit hun bolster zijn.
De tamme kastanje heeft een “pluimpje” en de paardenkastanje heeft dat niet.



Van kastanjes naar zeepoplossing gaat als volgt.
Spoel de kastanjes en snij ze in vier of meer.
Hoe kleiner de stukjes, hoe beter de saponinen vrijkomen.
Kek las ergens dat iemand de kastanjes in een blender doet.
Lijkt haar een extra stap om achteraf de oplossing te zeven.

Het in stukken snijden is best een gevaarlijk werkje: kastanjes zijn erg hard!


Doe de stukken in een afsluitbare pot of fles.
In de Materne confituurpot hieronder zitten er ongeveer 8.
Dat is voldoende voor één wasbeurt.

Voeg koud water toe tot de kastanjes onder staan, maar er ook nog lucht boven is.

In de fles zit ongeveer het dubbele aantal van in de bokaal.


Schudden en een nachtje laten staan.
Na één schudbeurt staat er al duidelijk een schuimlaag in de pot!

Na een nacht de zeepoplossing overgieten in een ander recipiënt en zo gebruiken in de wasmachine.
De hoeveelheid uit de confituurpot is dus goed voor één wasbeurt, die uit de fles zeker voor twee.
Et voila! Als alles zo simpel was …
Standaard
tuin

Paars, lila, roze

Na de vroege bloeiers die vooral wit en geel waren, kwamen de blauwe bloeiers.
Momenteel is paars, lila, roze de overheersende kleur in de tuin!
Kek weet absoluut niet het verschil tussen paars en lila, om van mauve nog te zwijgen. 

Rhododendron


Dagkoekoeksbloem, 

komt echt overal voor en wordt druk bezocht door hommels.

Geranium macrorrhizum, 

een bodembedekker waar gras en zevenblad het niet tegen halen!

Robertskruid, komt ook echt overal voor.


Kolkwitzia amabilis, koninginnenstruik


Zelfs de bloemen van de paardenkastanje hebben roze stippen.


Akelei

Akelei bestaat ook in andere tinten, maar dit is de enige kleur die hier overleeft.

Lupine

Lupine groeit moeizaam in Kek haar tuin.
Deze plant wordt dan ook echt gekoesterd!

Iris, eerder blauw


Er zijn ook nog witte bloeiers!

Vuurdoorn


Vlier


Vogelkers


Viltige hoornbloem


De eerste erwten bloeien wit.


Ondertussen zijn ook de rupsen van de spinselmot, ook stippelmot genoemd, terug gearriveerd op de kardinaalsmuts.

De Latijnse naam is Yponomeuta cagnagella.
De spinsels ontstaan aanvankelijk aan de uiteinden van de takken.
De rupsen eten in de kortste keren een hele struik leeg, maar de struik regenereert!
Bizar is dat mezen, en ook kippen de rupsen niet lusten.
Het eerste jaar dat de rupsen bij Kek op bezoek waren, werden er bakken vol van de struik geplukt, dagelijks.
Lekkernij voor de kippen? Vergeet het: ze zien er niet naar om!
Boven de struik hangt een nestkastje waar mezen op en af vliegen met voer voor hun jongen, maar die rupsen, die moeten ze niet!
Merkwaardig toch?
Tegenwoordig mogen de rupsen de struik leegeten …
Sowieso eindigt hun invasie bij de kardinaalsmuts.
En nog nooit heeft Kek 1 stippelmot in haar tuin gezien,
een beetje ondankbaar toch?
Hieronder een foto van het internet!

En ja, ook de notenbomen hebben gebloeid, te zien aan de bloeiaren onder de boom!


De linde staat klaar, het is dan ook al bijna einde schooljaar?









Standaard
bedenkingen, tuin

GROEN!

Het is voor Kek moeilijk te begrijpen wat er met de tijd aan de hand is.

Dagen en weken zijn zo om.
Kek heeft altijd tijd tekort.
Zou het met de traagheid van deze Coronaperiode te maken hebben, 
of is dat een contradictie: 
traagheid die de tijd op hol doet slaan?

Zeker, er kruipt heel wat tijd in ‘creatieve’ schrijfsels voor de kleinkinderen, in schrijfsels tout court.
Had Kek geweten dat er zoveel en zolang geschreven ging worden, had ze in plaats van een keer 10, dan eens 20, en tenslotte 30 postzegels er ineens 60 kunnen kopen. Om nog te zwijgen van al die keren dat ze al credits bijkocht bij Touchnote en Postcard.

Zeker, er wordt wat in de tuin gewerkt, dagelijks, maar slechts een uurtje of twee.

Er wordt wat geoefend, blokfluit en piano, niet dagelijks en eerder in minuten te tellen.

Er wordt af en toe gezoomd of gefacetimed, maar nooit langer dan een half uur.

De maaltijden zijn rap klaar en zo mogelijk nog rapper op.

Boodschappen worden aan de deur geleverd.

Opruimen en kuisen, het blijven vage plannen.

Dus? Wat is er met de tijd aan de hand?

Maar, dit geheel terzijde want deze post ging een tuinverhaal worden!
Wat bloeit er weer allemaal in mijnen hof, 14 dagen na vorig bericht?
Op een week tijd is het alleszins heel groen geworden.
En waar Kek voor de allereerste tuinpost speurend met de neus 30cm boven de grond, op zoek moest naar bloeiers, dan zitten we nu aan het ander uiterste:
niet weten waar eerst kijken!


Blauwe tapijten van vergeet-mij-nietjes en boshyacynten, met witte en gele accenten!



Roomse kervel, hij houdt al jaren stand onder grote concurrentiedruk.
Zalige plant is dit…
Zeer vroeg in het voorjaar kan je al jonge blaadjes oogsten, als smaakmaker in sla en soep.
Bloeit mooi, krachtig en lang en trekt veel insecten aan.
Zaait zichzelf uit.
Wat kan een mens nog meer verwachten van een plant?


Stinkende gouwe, bijgenaamd Stempelkruid of wrattenkruid.
Het is een van de eerste planten die Viktor, Emiel en Lotte leren kennen.


De bieslook staat op springen.



Look zonder look groeit écht overal.


Viltige hoornbloem, geen inheemse plant maar een goeie bodembedekker
Een echte overlever ook


Zeer veel meiklokjes, muguetjes in t West Vlaams uit Izegem
Meiklokjes groeien als zot in Kek haar tuin.


Weegbree, de smalbladige, in het gras, onopvallend maar zo’n speciaal bloemetje
Ook boterbloemen in het gras


Een overlever van vorig seizoen: rucola! 
Zie die adertjes in de kroonblaadjes…


De aardbeien bloeien!


De berberis bloeit uitbundig!

De rododendrons beginnen er hier en daar aan.
 
 De paardenkastanje zit vol zoemers!

De esdoorn bloeit, de zomereik en de notelaar beginnen voorzichtig.
Appelbomen bloeien nog steeds!
In het vogelbosje bloeien lijsterbes, kardinaalsmuts, meidoorn, Gelderse roos, cotoneaster!

Het is eind april en ‘t is echt een explosie van bloei!
Zelfs binnenshuis bloeit iets:
één van de drie Amaryllis planten die Kek kreeg bij het overlijden van Snor bloeit nu voor het eerst terug!

ADDENDUM!
Bij nader inzien, eerder uitzien, bloeien nu ook
Hulst, Robertskruid, Geranium macrorrhizum en een brem (Sarothamnus scoparius) die hier opeens stond.




Standaard
tuin

Het gaat snel in de tuin!

Met dit fantastische lenteweer – jaren geleden dat we nog zo’n schone lente hadden – gaat het vooruit in den hof!

Het is eigenlijk bijna niet bij te houden…

Dan heeft Kek een rondgang voor bloei-foto’s gedaan, en ‘s anderendaags ziet ze alweer nieuwe bloeiers!

Qua bloesems is het hier vermoedelijk bijna op zijn hoogtepunt!

Er komt ook een grote verscheidenheid aan kleuren.

Er is nog steeds veel wit en geel, maar blauw en paars komen er bij.

Meidoorn


Bloesem van de notarisappel
Ook de kerselaar bloeit, 



en de berken ‘stuiven’.
De overlever! 
Toen we hier de fruitbomen aangeplant hebben rond 1985, staken we overal bloembollen in de grond rond de bomen, vooral narcissen en tulpen. 
Deze tulp is de enige die er nog steeds is én elk jaar terugkeert!
Veel gele dovenetel ook


Heel veel vergeet-mij-nietjes op alle mogelijke en onmogelijke plaatsen


En een paar dagen later…

Daslook

Kek bracht ooit een plantje mee uit Wallonië, en dat heeft zich echt heel goed geïnstalleerd.
Tot in het gras toe komt het voor.
Handig als eerste groen in sla en soep


Goudsbloemen die de winter doorgekomen zijn!


Stinkende gouwe


Judaspenning


Appelbloesem vóór hij opengaat: echt prachtig!


Het pad met klein Hallerbos in wording 

Zeker nu we ‘opgesloten’ zitten, beseft Kek maar al te goed wat een luxe haar tuin is!







Standaard