Dat zei, of schreef, een vriendin eens in volle Coronatijd.
Kek moet vaak aan dat zinnetje denken.
Telkens ze het typt, corrigeert de spellingchecker wel leeft in leert.
Wat ook niet fout is natuurlijk, maar het ‘leeft men’ is toch wel een heerlijke vondst.
Toepasselijk in een Corona-lockdown, maar ook in het gewone leven.
2023 is wat dat ‘leven’ betreft al goed ingezet:
In beweging blijven en ontdekken,
geen grote dingen, wel soms grootse dingen,
dingen waar de geest van opengaat,
die verwondering en bewondering opwekken.
Het uitje naar Den Haag is bijvoorbeeld kort, maar zeer geslaagd! Zie hiervoor vorige blogs!
De twee voorstellingen die Kek in de Singel meemaakte, zijn de moeite!
The Sacrifice van en met Dada Masilo is adembenemend mooi.
Kek snapt de taal van dansers vaak niet zo goed, maar deze voorstelling is bijzonder sprekend. Ontroerend ook.
Na de voorstelling ziet de wereld er even helemaal anders uit!
Als die nog eens in het land zijn, dan gaat Kek er zeker weer heen.
Wie een idee wil: er zijn verschillende opnames te vinden op het internet.
Deze foto’s komen van de website van De Singel!
Een paar dagen later is er In Deep Silence, het herdenkingsconcert voor Wim Henderickx, met muziek van Wim.
Vooral het slotnummer Revelations met sopraan Elisa Soster is prachtig.
Hier is een opname van Revelations uit 2017.
De minutenlange staande ovatie, en applaus van alle muzikanten op het podium is pakkend!
Kek is blij dat ze geweest is, want het is soms een overwinning om ‘s avonds nog buiten te komen.
Opmerkelijk feit van die avond: de Antwerpse schepen van cultuur, Nabila Ait Daoud komt speechen. Eigenlijk haar blad aflezen… van durven gesproken!
En dan komt Brugge!
De aanleiding voor Brugge is Entrecote, het tweede deel van de reeks over macht van Liesa Van der Aa. Het wordt eindelijk nog eens uitgevoerd en dat kan Kek niet laten liggen.
Entrecote is (weer) geweldig: sprankelend, wervelend, grappig.
Jammer dat de zaal maar amper voor de helft gevuld is.
Het Brugse publiek is echt wel enthousiast, maar Kek denkt dat het toch fijner is om voor een volle zaal te spelen?
In 2024 is Entrecote nog geprogrammeerd voor Gent en Kortrijk!
Een trailer is hier te vinden.
In het Sint-Janshospitaal loopt de tentoonstelling Oog in oog met de dood.
De tentoonstelling is opgebouwd rond het werk ‘De dood van Maria’ van Hugo van der Goes.
De hernieuwde Museumpas wordt voor het eerst gebruikt.
De film over de restauratie van het doek is leerrijk.
Het werk zelf is -alhoewel niet Kek haar lievelingsstijl- prachtig, de kleuren zijn intens en de details overweldigend!
Spijtig dat een aantal interactieve displays en een audio-installatie niet werken.
Verbazing bij de suppoost als Kek het gaat melden.
Een tiental minuten later twee techniekers, die het niet kunnen oplossen …
In de namiddag gaat Kek nog naar Close van Lucas D’Hondt.
Zalig om nog eens naar een film te gaan in de Lumière.
Zo veel goeie films die daar geprogrammeerd staan …
Op haar omzwervingen door Brugge komt Kek niet geheel toevallig langs de Carmel.
Ze ziet de poort naar de tuin openstaan en heeft gelukkig haar stoute schoenen aan.
Het is triest hoe die mooi verwilderde tuin ‘opgekuist’ wordt. Enkel de grote bomen en hier en daar een geselecteerde struik mogen blijven.
De renovatie van de Carmel is in handen van Istoir en wil het authentieke karakter behouden, met hedendaags comfort.
Het authentieke karakter is toch net het sobere, eenvoudige?
Zo stellen ze het zelf voor op hun website:
De nieuwe wooneenheden zullen dankzij een samenspel van licht, ruimte en het behoud van de hoge plafonds een brug slaan tussen het rijke verleden van het klooster en een toekomst waarin stijlvol, comfortabel en duurzaam wonen aan de orde zijn.
Om een drukke week af te sluiten, is er nog de opstartvergadering van de jaarlijkse Paddenoverzetactie van Natuurpunt in Schilde!
De overzetactie gaat van start op maandag 30 januari.
Voor alle info erover:
hier is het te doen.
Kek op reis maar meestal niet 