Het bleef lang onder Kek haar radar maar stond nu al een hele tijd op haar verlanglijstje:
de Verbeke Foundation in Kemzeke!
Dit valt op de website te lezen
« De Verbeke Foundation is een private kunstsite die geopend werd op 1 juni 2007 door kunstverzamelaars Geert Verbeke en Carla Verbeke-Lens.
Cultuur, natuur en ecologie komen er samen. De ruimte herbergt een indrukwekkende verzameling van moderne en hedendaagse kunst en biedt als kunstenvrijplaats ook kansen aan jonge kunstenaars.
Met zijn 12 hectare natuurgebied en zijn 20.000 m² overdekte ruimten is de Verbeke Foundation één van de grootste privé-initiatieven voor hedendaagse kunst in Europa. De loodsen van het vroegere transportbedrijf van Geert Verbeke werden omgebouwd tot unieke expositieruimtes. Eén van de gebouwen werd ingericht om de uitzonderlijke verzameling collages en assemblages tentoon te stellen. De Verbeke Foundation is in een aanhoudend groeiproces. Kunstenaars kunnen er in residentie verblijven en grotere en kleinere tentoonstellingen wisselen elkaar af, waardoor de foundation er elke dag anders uitziet, zoals een ademend organisme. »
Kek en Viktor dus naar Kemzeke, om de zomervakantie goed in te zetten!
We beginnen met de binnenruimtes en Kek is direct onder de indruk!
Het eerst werk is een herinnering aan uit lang vervlogen tijden.
Toen Kek nog in de lagere school te Emelgem les volgde, kwam er eens een echte kameel op de speelplaats.
Één voor één mochten de kinderen tussen de bulten plaatsnemen voor een foto.
Reclamestunt van Jacques chocolade …
Het is veel, heel veel, afwisselend en ook heel divers, en na anderhalf uur zijn we een beetje verzadigd en gaan we de inwendige mens even een versterkingske aanbieden in de cafetaria.
De soep van de dag laat zich eten, met meneer Verbeke op de achtergrond…
Ook hier overal kunstwerken, tot zelfs in de WC …
En kijk, hier hangt zelfs een bordje bij.
Dát is zeker niet overal het geval in het museum, en is wel lastig.
Ja, we krijgen wel een plattegrond met aanduiding van waar werken zich bevinden,
en dan een code voor de kunstenaar.
Dat is soms moeilijk oriënteren en het is zeker niet volledig.
Maar de twee potten in het toilet zijn dus van de hand van Jeroen Kuster.
Deze meneer maakt ‘nieuwe soorten’ door biologisch materiaal samen te voegen met delen uit kunststof.
De Verbeke Foundation ligt in een domein van 12ha!
Dat is groot, en er is veel te zien!
We raken ook een paar keer gedesoriënteerd, maar gelukkig staan hier wel af en toe bordjes bij de werken. Sommige werken zijn natuurlijk ook bekend!
Al snel komt ‘de serre’ op ons pad!
We zijn blij dat we terug buiten zijn, want de serre is echt warm!
Misschien goed voor alle (exotische) vogels, maar wij kunnen dan niet goed ademen …
Het eerst volgende dat we tegenkomen, is de oude kippenkwekerij, waar nu de collectie collages in te vinden is.
Er is overweldigend veel … een museum in een museum!
Op het domein wandelen betekent van de ene ontdekkingen de andere vallen!
Kek is gewoon aan superordelijke, gedesignde hedendaagse kunst musea.
Dit zit helemaal aan het ander uiteinde van de schaal,
maar het is een geweldige belevenis.
Verbeke zelf vat het zo samen:
« De tentoonstellingsruimte geen oase wil zijn. Onze show is onaf, in beweging, ongepolijst, contradictorisch, slordig, complex, onharmonieus, levend en wars van monumentaliteit. »
Of dit nog ‘veilig’ is?
De foto’s zijn een kleine selectie uit de paar honderd die Kek maakte.
Nog één ding bij deze al lange post!
Het zegt veel over Verbeke, en Kek kan het enorm appreciëren:
Thijs Van der Linden is hier ook aanwezig met zijn bomen!
In Kek haar post ‘bomen’ kwam hij al eens aan bod.
En kijk, de linde van Nukerke!
En met Thijs zijn drievuldigheidsboom is de cirkel rond.
Kek is terug in de lagere school, waar een of andere non het principe van de Heilige Drievuldigheid uitlegde met drie brandende stekskes, die één vlam kunnen vormen …
Een ding is zeker: dit bezoek is voor herhaling vatbaar.
(En dan liefst met zo’n goed gezelschap en geweldige kaartlezer als Viktor!)
Kek op reis maar meestal niet 