Innerlijke reizen, Inner Travels dus, vormen de basis van het werk van Rinus Van de Velde.
Dat is heel letterlijk te nemen.
In zijn hoofd fantaseert de kunstenaar een wereld, of beter stukken wereld, waarin hij dan rondwaart alsof hij op reis is.
Maar vergis je niet. Het is niet omdat hij zijn atelier niet uitkomt dat hij niets van de wereld afweet!
De tentoonstelling Inner Travels in Bozar past perfect binnen het thema van Europalia, TRAINS AND TRACKS.
In de eerste zaal staat een treinwagon, deels locomotief,
waardoor we al meteen in de stemming zijn:
de trein is immers altijd een beetje reizen!
De treinwagon is helemaal gemaakt uit hout en karton, tot het pakje sigaretten en de pellen van zonnebloempitten toe. Hij moet dienen als decor voor een film.
Kek houdt het meest van de houtskool werken. Onwaarschijnlijk hoe Rinus daar gigantische doeken mee maakt. Het lijken wel 3D-werken, en je hebt er geen speciale bril voor nodig!
In dit laatste werk,
Try leaving behind the realm of your imagination and it will haunt you like a ghost,
probeerde hij een abstract werk te maken.
Hij kon zijn verbeelding niet in bedwang houden, en daar was de vos!
Ook zijn oliepasteltekeningen zijn geweldig, de onderschriften, of het bijhorend verhaal vaak fijn grappig. Geestig zou ons Bomma gezegd hebben.
Hij baseert zich vaak op bestaande werken van kunstenaars die hem inspireren,
om er zijn eigen versie van te maken.
Meestal hangt er dan ook werk van de kunstenaar waarop Rinus zich baseerde, zij het niet altijd hét werk waarop hij zich baseerde.
Absoluut een meerwaarde voor de tentoonstelling!
Een paar voorbeelden
Geïnspireerd op een werk van Pierre Bonnard (Maison parmi les arbres)
Kleurpotloodtekening naar het romantische werk van Caspar David Friedrich (Der Wanderer über dem Nebelmeer)
Een grapje voor David Hockney
Naast tekeningen zijn er werken in keramiek.
Rinus noemt ze “asbakken”.
Ook deze vertellen een verhaal.
Joseph Beuys seconds after his plane crashed
Assembly line
In een van de laatste zalen staan ook grote bouwsels in karton.
Beetje raar, maar Rinus is ook een beetje raar?
Ook de grote machine (geinspireerd op een machine van de pionier van kinetische kunst Jean Tinguely) vult een hele zaal en lijkt wel een hele rare eend in het geheel.
Maar, in de voorlaatste zaal speelt de nieuwe film “La Ruta Natural”
en één voor één duiken de attributen uit de vorige zalen op.
Een persoon met een Rinus-masker waart rond in een bizarre wereld,
bedient die machine,
rijdt rond met die auto over die rotsachtige berg.
Er komt ook een onderwatertafereel in de film, en kijk, in de laatste zaal vinden we een soort onderwaterkijkdoos!
Kek zou heel graag nog eens gaan kijken, maar jammer genoeg eindigt de tentoonstelling op 15 mei. In elk geval zal ze het voorbeeld van Rinus Van de Velde volgen. Nu reizen nog niet volop kan, door COVID en door de oorlog in Oekraïne, moet ze maar een beetje meer in haar hoofd reizen
Ook nog een vermelding waard is de film Berkeley’s Island van Guy Ben-Ner.
Ook deze kunstenaar creëert in zijn keuken een fictieve eiland, waar hij dan vanalle avonturen op beleeft.
De film dateert al van 1999 en is heerlijk absurd!
Hier kan je een kijkje nemen!
Kek op reis maar meestal niet 