… knie en teen, knie en teen …
Oren, ogen, puntje van mijn neus …
Wie (klein)kinderen heeft, zal dit liedje allicht al eens meegezongen hebben, met de bijhorend bewegingskes.
Kek moet er tegenwoordig vaak aan denken.
Zij het met een iets andere insteek.

Ze schreef al eens over ouderdomskwaaltjes, en ja uiteraard zijn die er nog steeds.
Aan hoofd, schouders, knie en teen …
Om te beginnen: het hoofd!
Kek denkt teveel. Dat is lastig. Het zorgt voor slapeloze nachten.
Ook vergeet ze voortdurend waar iets gebleven is,
en zijn er dagelijks verschillende hopeloze zoektochten.
De bril, de sleutels, een muts, een zwarte broek, een spork …
Schouders!
Na de Frosho links was er in de lente 2021 plotsklaps de Frosho rechts. Links is ondertussen vrijwel in orde, rechts momenteel voor zo’n 80%.
Knie!
Sinds een dikke maand sukkelt Kek met de knie, de linker.
Wandelen zat er even niet meer in,
slapen ging nog moeizamer dan anders.
Maar, ondertussen is ook dat weer aan het beteren,
met een brace wandelen we al weer zo’n 6km.
Teen?
De tenen, die zijn gelukkig momenteel in orde,
maar als er een blok ontsnapt uit de houtstapel,
dan vangt Kek die op met haar voet (domme reflex)
en dan volgen een paar dagen zonder schoenen!
Maar dat is eigenlijk eerder een domheidskwaaltje.
Ogen zijn nog nooit goed geweest,
aan de oren mankeert ook een en ander, maar het horen zelf gaat nog perfect
en Kek haar neus wordt steeds minder puntig.
Eigenlijk doet alles er tussenin ook al eens lastig!
De machinerie raakt versleten …
Toen Mémé al in de 80 was en nog kwam logeren in de Speelhofdreef, had ze altijd wel van iets last,
en Kek vond soms dat ze zich een beetje aanstelde …
Snor en Kek hadden niet altijd evenveel geduld met Bomma.
Het kon ook soms eindeloos duren.
En zo kwam het dat Bomma eens zei:
“ík weet wat het is om jong te zijn, maar júllie weten nog niet wat het is om oud te zijn”.
Zoveel wijsheid…
Kek begint het dus stilaan te weten, en met haar veel leeftijdsgenoten!
Maar Kek mag niet klagen,
en door het nieuws dat een vriend geopereerd moet worden van een hersentumor,
lijken al haar kwaaltjes erg overroepen.
Dat is om stil bij te worden …

Cartoon van Peter Van Straaten