Laten we zeggen dat Kek af en toe een dosis cultuur nodig heeft.
Liefst gedoseerd … maar …
Dat Hockney, Strook en Rosas nu op 2 dagen samenkwamen is eerder toevallig.
Als je van De Standaard gratis naar Hockney mag, kan je
toch geen neen zeggen,
zelfs niet als dat toevallig valt op de dag vóór je
van de Cera naar Drumming van Reich, door Rosas, mocht in Brugge.
Als er dan in Brugge toevallig een tentoonstelling over Strook is,
dan zijn het goedgevulde 36 u!
Voor een nocturne Hockney naar Bozar dus!
Hockney verbaast door zijn werk, maar ook door zijn persoonlijkheid.
Er is, als inleiding op de tentoonstelling, een interessant videogesprek met de kunstenaar te zien.
Als de interviewer aan het einde van het gesprek vraagt wat Hockney nog als goede raad aan de bezoeker wil meegeven,
komt er na een korte pauze:
“Enjoy life! Enjoy life …”
Dat hij zelf een levensgenieter is, mag duidelijk zijn.
En hij is zoveel meer dan zijn Californische ‘zwembadschilderijen’…
De tentoonstelling in Bozar bestaat uit twee delen.
Een eerste deel toont werken uit de collectie van de Tate Gallery van 1954 tot 2017.
Die laten een aantal perioden zien in de evolutie die Hockney doormaakte.
Kek vindt zo’n overzicht altijd interessant!
Man in shower in Beverly Hills 1964
My parents 1977
Zelf zegt Hockney over dit schilderij dat het hem zeer nauw aan het hart ligt.
En dat hij blij is dat Tate het kocht, omdat het daar in goede handen is.

Amaryllis in vase 1984
Pembroke studio with blue chairs and lamp 1984
De vier foto’s hierboven zijn van het internet gehaald.
Bigger trees near Warter 2017
Dat is een gigantisch werk, opgebouwd uit 50 verschillende doeken.
Het is een gsmfoto die Kek maakte, voor duidelijk was dat er geen foto’s gemaakt mochten worden. De foto toont niet het volledige werk.
Kek vindt werken waarin bomen de hoofdrol hebben, en al zeker kale bomen, altijd geweldig.
Het tweede deel van de tentoonstelling toon zijn laatste werken,
The arrival of spring, in 2020 in Normandië gemaakt op iPad.
Ze zijn van een opvallende lichtheid en vol kleur!
Jammer genoeg mogen er geen foto’s genomen worden…
Hockney deelde zelf een aantal van zijn iPad foto’s!

“ I began drawing the winter trees on a new iPad. Then this virus started…
I went on drawing the winter trees that eventually burst into blossom. This is the stage we are right now. Meanwhile the virus is going mad, and many people said my drawings were a great respite from what was going on.
Why are my iPad drawings seen as a respite from the news? Well, they are obviously made by the hand depicting the renewal that is the spring in this part of the world.”
(Zijn eigen woorden)
Naar Hockney gaan kijken in Bozar kan nog tot 23 januari 2022!
In Brugge is er een tentoonstelling van werk van Strook, en dit op drie locaties.
Het ticket kost 18€, wat Kek eerder prijzig vindt, maar het geeft ook toegang tot de vaste collectie van het Sint-Janshospitaal en het Groeningemuseum.
Voor wie Strook niet kent:
voor zijn collages van houten plankjes gebruikt hij hout uit afbraakprojecten.
In Brugge ging hij op zoek naar materiaal bij een aantal erfgoedlocaties en hij gebruikte de verweerde en soms geverfde planken voor zijn nieuwe, nu tentoongestelde werken.
Zoveel variatie er bij Hockney is, zoveel eenvoudige herkenbaarheid is er bij Strook.
Maar de collages zijn prachtig!



In het Groeningemuseum hangt ook een keramiekstructuur, ontstaan uit afdrukken van vloeren van de drie locaties.
De werken hangen tussen de werken van de vaste collectie, en voor dit werk gebruikte hij voor het eerst ook marmer.
De tentoonstelling loopt nog tot 6 maart 2022.
‘s Avonds is er dan Drumming van Steve Reich een voorstelling door Rosas, begeleid door Ictus.
Kek weet niet waar ze de grootste bewondering voor heeft, voor de dansers of voor de drummers.
Ze zorgen in elk geval samen voor een adembenemend, wervelend schouwspel op het podium.
En natuurlijk was er eerst de compositie van Reich en was er Anne Teresa De Keersmaeker die er mee aan de slag ging.
Dat deed ze voor het eerst in 1998 en herneemt ze nu dus meer dan 20 jaar later.
Het is de moeite!