cultuur, familie, Uitjes

Een weekend is VEEL te kort

Voor zijn twaalfde verjaardag mag Viktor met Margot en Kek op uitstap naar Oostende.
Omdat de treinverbinding tussen Antwerpen en Gent in het weekend bijzonder moeizaam loopt door werken aan het spoor, gaan we al vrijdagavond in Gent slapen.
Om het weekend goed in te zetten spelen we het luiaardspel!


Zaterdag gaat het dan treingewijs naar Oostende. Viktor heeft een ‘teken-aanval’ op de trein en moet zich tevredenstellen met wat open ruimte op krantenpapier.
En ja, dat past helemaal in het thema van onze (culturele) uitstap: 
Streetart, Beaufort, Fotobiënnale!
En in een stad aan zee is er natuurlijk ook altijd de zee.




Een intrigerende foto van Filip Dujardin op het plein voor het station van Oostende!
We passeren op de visserskaai nog een werk van Filip Dujardin.

De lucht ziet er bij onze aankomst redelijk dreigend uit,

maar eens we, verlost van ons bagage, op de strekdam wandelen begint het op te klaren.

Het wordt mooi weer voor onze ‘meer dan 20000 stappen per dag door Oostende’!

Een selfie, druiven en een poseerfoto bij de Wullok van Stief DeSmet (Beaufort 2018)


En dan moeten we eten…

Na het eten zien we meer en meer blauwe lucht, en krijgen we het stilaan te warm met onze dikke trui en jas!

Die buitenfoto’s van de biënnale staan op zoveel plaatsen!

En zoals Kek al eens zei: kunst in de buitenruimte is fantastisch.
Je kunt er zo vaak en zo lang naar kijken als je zelf wilt.

Via de Koninklijke gaanderijen, waar alle buitenwerken van de fotobiënnale nog eens in ‘t klein hangen, gaan we naar de Japanse tuin.


We moeten heel lang wachten op een tram die ons naar Mariakerke-bad zal brengen om er het Beaufort werk Pillage of the see (2021) van Rosa Barba te zien.

We gaan te voet terug naar Oostende want Viktor wil nog strandjutten!
Dat jutten valt wat tegen, en daar zal de extreem rustige zee wel voor iets tussen zitten.

Maar hij redt een meidoornkielwants!

We komen natuurlijk ook langs Altar van Kris Martin (2014).

Nadat we in de nieuwe Biowinkel aan de Van Iseghemlaan ons avondmaal verzameld hebben, gaan we nog een paar nieuwe werken van Crystal Ship zoeken.


Mieke Drossaert heeft verschillende interventies in de stad.  Dit is er eentje van. Wij vinden het wel leuk!



Werk van de Gentse Kitsune


Duidelijk dat deze Portugese artiest, Add Fuel, zijn roots niet verloochent.


Dit werk van Inti vinden we bijzonder intrigerend. 

Behalve een eventuele titel –To fight the unbeatable foe– vinden we er weinig informatie over.
Het kind zou symbool staan voor de keuzes die gemaakt moeten worden tussen school/educatie en strijd/oorlog.

Viktor is fan van Jaune zijn mannetjes! Geheel terecht, vinden wij.

In de Langestraat spotten we nog een Cordal mannetje!


Het Cordal mannetje hangt in de blauwe zee van de Italiaanse artiest Roberto Ciredz.

Het tekenschriftje, dat we in de Hema van Oostende kochten, wordt ‘s avonds nog ingewijd!


Op dag twee gaan we met het bootje naar de Oosteroever om er Fort Napoleon te bezoeken.


Het is eb, en we kunnen de oude aanlegsteiger van de overzet eens goedbekijken.

De grote naam op de tentoonstelling in Fort Napoleon is ongetwijfeld Marc LaGrange.

En ja, zijn foto’s zijn monumenten van sfeer en expressie.
Maar toch vindt Kek vooral het werk van Tine Guns prachtig.

Nu we toch op de Oosteroever zijn gaan we ook de oostelijke strekdam eens bewandelen.

Dat levert mooie zichten op Oostende en op het strand richting De Haan!

Op de Oosteroever zijn nog een paar oudere, maar nog steeds indrukwekkende streetart werken te zien! Voor Viktor is alles nieuw, natuurlijk!


Werk van de Nederlander Leon Keer (2019)


De Phlegm is, heel begrijpelijk, Viktor zijn favoriet.

De vele details en het sprookjesachtige zijn dan ook geweldig.
Het werk dateert van 2017.
Kek vreest dat met de bouwexplosie op de Oosteroever het binnenkort zal verdwijnen. Dat zou heel erg jammer zijn.
We staan versteld van de vreemde, decadente enclave die daar aan het ontstaan is …



Welk van de Australiër Guido van Helten uit 2016.


We keren met de tram terug naar Oostende om het prachtige werk van Dzia op de stationsparking te zien.

Het is lang wachten op de tram, maar gelukkig heeft Viktor zijn schriftje bij …


Nadat de inwendige mens een beetje versterkt is, gaan we nog even poseren bij de Rock strangers van Arne Quinze.

Viktor is fan van die rode verfrommelde blokken!


En dan is het tijd om de bagage op te halen en richting te trekken.
Het is nog een verre reis naar het Antwerpse…

Op weg naar het station zien we het werk van Dujardin op de Visserskaai mooi belicht!

Een weekend is veel te kort om alle plannen uit te voeren, 
en dus zullen we zeker een vervolg plannen!


Standaard
familie

Bezoek is een beetje vakantie

Vakantie in eigen huis dan!
Eerst komen Anna en Remus voor een aantal dagen.





Remus kan heerlijk lachen! 
Hij gaat graag wandelen, en Kek haar orgelspel in de kerk kan hem ook wel bekoren.
Op dag 4 is Kek al niet meer totaal vreemd 😉
Dat vraagt om een snelle herhaling van het logeren!


De week nadien komen Zoé en Ada, en Ruben, maar die laatste moet af en toe werken.
Ada geniet van buiten zijn, van haar badje, van een droge luier, van de warmte van de tegelkachel!
Ze heeft nog geen last van eenkennigheid en bekijkt alles met haar heldere blik!


Een wasbeurt na een avontuurlijke wandeling … met de sportbuggy geraak je overal door!


En dan is er een feestje voor Viktor zijn twaalfde verjaardag!
Twaalf … dat is niet niks …

Het is de eerste keer dat Remus en Ada samen zijn!

Er valt veel te kijken.

Natuurlijk is er ook taart, wordt er gezongen en zijn er cadeautjes …

Niemand kan taarten maken zoals Margot!


We tekenden allemaal een strip voor Viktor (idee Margot)!

Lotte en Emiel hebben de map ook grondig bekeken.
Hopelijk worden de stripjes nog ingescand, want er zitten er heerlijke bij …



Standaard
cultuur, Uitjes

Niemand Is Een Eiland maar Damme wel een beetje

Het thema van het jaarlijks kunstenfestival in Damme is
Niemand Is Een Eiland,
en dat is nu eens een waarheid als een koe.
Als we dát niet ondervonden hebben de twee laatste jaren …
En net zoals bij TraumA in Brugge, valt ook hier bij elk werk wel een bij het thema passende uitleg te bedenken.
Het kunstenfestival Damme is trouwens een beetje WATOU in het klein.
We zien ook oude Watou-bekenden terug…




We starten bij Stichting IJsberg en beginnen met snuisteren in het uitgebreid aanbod boeken!



My Bed/come and rest in the shadow of the cross
is van Nina Van Denbempt.
Het valt alleszins op …

Nils Verkaeren hing twee muren vol met kleine olieverfschilderijtjes:

The landscape is my alibi.
Wij vinden het geheel wel mooi!


In de volgende straat vinden we de hospitaalsite:
het Sint-Janshospitaal uit de dertiende eeuw!

Het werk in de inkom heeft zeker een link met het hospitaalgebeuren, 
tenminste, dat vindt Kek.
De uitleg bij het werk zegt iets helemaal anders…
The Davids is een werk van Helmie Brugman.
De Michelangelo-achtige figuurtjes tonen de mens met al zijn onvolkomenheden als flauw afgietsel van de goden.

Zicht vanuit de eerste verdieping op de vroegere ziekenzaal


Insomnies van Stéphane Thidet staat in de ziekenzaal.

Uit de matrassen groeien ‘kuisheidsbomen’, ook monnikspeper genoemd.
De plant met Latijnse naam Vitex agnus-castus, wordt al bij Linnaeus vermeld.
Het is ook gedroogd in de handel verkrijgbaar, maar dan als regulator voor menstruatie en niet als anafrodisiacum.
Doordat het bij vrouwen het gehalte oestrogeen, en bij mannen het gehalte testosteron doet dalen, zou het ook libidoverlagend werken.
Mooi meegenomen voor de monniken met hun kuisheidsgelofte?

Nog in de ziekenzaal staat deze toren van gebedsbriefjes.

Lee Eun Young schreef deze Brieven aan God allemaal met de hand.

Beeldjes van Warre Mulder in een kamertje


In de Marghareta vleugel, vinden we lange gangen met tientallen kamertjes die kunstig en heel divers gevuld zijn.

Het werk van Sara Bomans is grappig. 

Heeft wat van Nedko Solakov zijn tekeningen.



Narcissus game van Nathalie Vanheule
Een berg zwarte as, om als bezoeker mee te spelen, en na te denken over transitie en loslaten.


The floor is lava van Maarten Ceulemans staat ergens in een kelderruimte.
Wat een sterk en intrigerend beeld is dit … Kek wordt er helemaal stil van.

Dit werk van Corry Vandermassen doet Kek aan het werk van Luca Vanello in de Lovie denken.

Achteraf gezien is er niet veel gelijkenis, behalve dat de hangende bekleedde takken de hele kamer vullen…

Marionette van Antti Laitinen is een videowerk.

De bladerloze boom -het zou een vogelkers zijn- wordt, 
belicht en bij nacht, 
met touwtjes in beweging gebracht.
De boom is alleszins een ‘eiland’, zo aan de rand van een veld, maar Kek vindt het vooral een visueel mooi beeld!

Chum van Caroline Coolen lijkt van berkenschors gemaakt, maar is opgebouwd uit porseleinen plaatjes. Op de platen staan Russische teksten, gevonden op berkenbast in Novgorod.


Samengevat: een mooi en inspirerend aanbod, met veel jonge én Belgische kunst!
Nog tot 12 december: info hier!
Maar opgepast!

Twee binnenlocaties, ‘traam en een aantal buitenlocaties: het lijkt overzichtelijk voor een namiddag!
De hospitaalsite is echter zeer goed gevuld en tegen sluitingstijd zijn we dan ook echt verzadigd en laten het poëzie parcours vallen.
En trouwens, we moeten ons haasten voor de enige bus die nog naar Brugge rijdt, met vertrek om 18:08u.
(Belbus rijdt niet meer…)
Eiland Damme, je geraakt er bijna niet: 
vanuit Brugge twee bussen per dag. 
Google Maps stelde ons verschillende opties voor, 
we waren gerust,
maar de Lijn rijdt maar twee keer per dag heen en twee keer terug!

En omdat we nu toch wel echt naar Damme wilden, en de laatste bus van van de dag, die van 12:33 net misten, namen we de taxi heen …

Achteraf hoorden we dat er ook boottransport is. Kek had dat vroeger gecheckt, en gezien dat er enkel tijdens de zomervakantie afvaarten gebeurden. 

Blijkbaar is er nu een overname geweest en vaart de Lamme Goedzak het hele jaar.
Voor info over vaartijden, klik hier!
Stel dat iemand zonder auto van Brugge naar eiland Damme wil …

Standaard
cultuur, Uitjes

Er weer eens op uit!

Eindelijk nog eens een uitje!
Brugge voor haar Triënnale en Damme voor het Kunstenfestival van Stichting IJsberg.
In één beweging …
En waar logeren in Brugge vroeger simpel was met de hotellerie van de Brugse Carmel, moeten nu andere logeeradressen gezocht worden.

De Ibis aan het station in een goeie optie, zeker voor wie met de trein komt. 
De kamers zijn wel klein voor twee personen en dus proberen we deze keer de City flat van Hotel Lybeer.
Qua ligging ideaal, proper en ruim genoeg voor twee, maar al wat uitgeleefd en de deuren
… die kriepen geweldig!
Maar we gaan niet naar Brugge om binnen te zitten.

Doelstelling 1: de Triënnale!

Het thema is deze keer TraumA.
En als je aan de drie betekenissen denkt die je in de naam kunt terugvinden (droom, ruimte en, jawel trauma)
dan kan je bij de meeste kunstwerken wel ‘een link’ bedenken, al is die soms vergezocht.
De uitleg die op de officiële triënnale-borden staat, 
is vaak nogal zweverig, en naar ons simpel oordeel ook een beetje gezocht.
Belangrijke informatie, zoals bv het land van herkomst van de kunstenaar, ontbreekt dan weer.
We laten ons dan maar verbazen en ontroeren door de werken,
en beleven het op onze manier!
We doorkruisen Brugge te voet van west naar oost en van noord naar zuid en zien op drie halve dagen alle kunstwerken,
en nog onverwachte rariteiten!

Who is afraid of Natasha?  Joanna Malinowska


And the World Keeps Turning, Nnenna Okore

De buskruittoren in vuur en vlam …

Inner Circle, Nadia Kaabi-Linke


Danse Macabre, Hans Op de Beeck

In deze versteende draaimolen zitten zoveel geweldige details.


Happy Coincidences, Amanda Browder

Browder verzamelde in Brugge lappen stof en naaide ze met veel vrijwilligers aaneen tot een kleurrijk geheel.
Wat aan de Verversdijk te zien is, is een digitale collage.
Het is geweldig hoe de wind het stuk dat boven de reien hangt doet opbollen!

The Bruges Diptych, Jon Lott

Een knipoog naar de tweeluiken van Van Eyck:
de verdubbeling van het oud bestaand gebouw, boven de reien.



Les Niches Parties, Nadia Naveau


Banisteria Caapi, Henrique Oliveira

Dat is een van de favorieten van Kek!
Een boom groeit over een muur, met wortels of takken gemaakt van houtresten.
De muur is een restant van de eerste stadsomwalling.

Vogelnestjes, From the series Brick Farm, Adrián Villar Rojas

De Zuid-Amerikaanse rosse ovenvogel maakt deze nesten van modder en speeksel.
De kunstenaar herstelt deze en plaatste er een tiental in Brugge.
Hier in de Pottenmakersstraat in een ‘open’ tuintje.

Strangler, Héctor Zamora

De stelling rond deze gigantische Oostenrijkse Den is op zijn minst indrukwekkend.

Het uitzicht boven op de stelling is schitterend, zelfs op een regenachtige dag. Het hoogste platformpje laat Kek aan zich voorbijgaan. De diepte zuigt …


De zuilengalerij, Colonnade van Gijs Van Vaerenbergh 

Dat duo ontwierp ook de doorkijkkerk van  Borgloon.

Tot zo ver de buitenkunstwerken!
De foto’s zijn niet echt geschikt voor instagram, en daar zit het regenachtige en winderige weer wel voor iets tussen!
Iemand had zelfs een muts en een sjaal nodig…

Van Black Lightning van Gregor Schneider in het Grootseminarie zijn geen foto’s. 
De aardedonkere doolhof waar op de tast naar de uitgang gezocht moet worden, 
is wel een belevenis!

In het Museum O.L.V. ter Potterie vinden we het werk
Disentanglement van Laura Splan.
De kunstenaar laat zich inspireren door vormen van virussen en bacteriën, 
en zo is er én een link naar Corona, én een link naar het vroeger hospitaal O.L.V. ter Potterie!
De video-installatie staat midden de vaste collectie.


In dit merkwaardig schilderij in de kapel heeft de liggende monnik een gouden stralenkrans, ringen en een kruis die buiten het doek en zelfs het kader uitsteken. 

Kek zag dat nog niet eerder …

De Triënnale loopt nog tot 24 oktober, het is de moeite!


Doelstelling 2: Wim Mertens

Omdat we zo vlakbij het Concertgebouw logeren gaan we -het zijn ver de laatste tickets- naar Wim Mertens zijn Inescapable Tour concert.
Hij treedt op met zijn vijfkoppig ensemble en de violistes zijn adembenemend.
Het is een geweldig concert, met drie bisnummers als gulle toegift.
Het Brugs publiek is zoals gewoonlijk mateloos enthousiast.
Wij genieten meer van het tweede deel, waar de nummers meer melodieus zijn, en we hadden wel graag een programmaatje gehad met de titels van de liedjes!

Doelstelling 3: Damme,
kunstenfestival Niemand Is Een Eiland.

Het is een heel avontuur geweest om in Damme te geraken,
en daar was zoveel te zien en te beleven, dat dit verhaal in een volgende blogpost komt!
Standaard