cultuur, zee

Kunst en stenen aan zee

Aaaaah …, Kek houdt van kunst in de openbare ruimte. 
Als die openbare ruimte dan ook nog eens bij de zee ligt, dan komt het helemaal goed!
Beaufort is dus steeds weer een topper!
Zelfs al zijn niet alle werken even mooi of toegankelijk, het is elke keer weer verrassend en aangenaam om op wandelingen kunstwerken tegen te komen!
Aan de Westkust hebben we ondertussen al een en ander bezocht van Beaufort 2021.
De rest zal voor een latere keer zijn … 
Kek ziet er al naar uit, want het is duidelijk dat curator Heidi Ballet een mooie editie afgeleverd heeft!

De boom Windswept van Els Dietvorst!

Els verzamelde op Ierse stranden aangespoelde stukken hout en stelde daarmee deze boom samen!
De houten collage werd in brons gegoten, en kan dus tegen een stootje.
De lasnaden van de verschillende in brons gegoten stukken hout zijn bewust zichtbaar gelaten.
En zoals Els zelf vertelde op Klara in Pompidou van 27 mei: 
het is een hug tree!
Aankomen mag dus, Lotte!

Het tweede werk dat voor deze editie in Oostduinkerke aankwam is White Dwarfs and Supergiants van Heidi Voet.

Kek ging er met al haar bezoekers langs!



Het is sowieso een mooi zicht, die ballen in die Schipgatse duinpanne!

Het werk is ook bijzonder.
Heidi vertelde op Klara dat ze bij een kunstwerk graag connectie heeft met de plaats (en haar bewoners) waar het kunstwerk zal komen te staan.
Ze verzamelde dus gebruikte ballen bij mensen uit Koksijde.
Van deze ballen maakte ze betonnen afgietsels en die kleurde ze met speciale kleuren.
(niet alle pigmenten mengen met beton, en de kleuren hebben ook een betekenis)
De ballen in de duinpanne vertonen inderdaad sporen van gebruik!
De tweede connectie met de locatie is de schikking van de ballen.
Heidi plaatste ze in de stand van de sterren boven Koksijde, 
zoals die op het sluitingsuur van Beaufort 2021 zullen staan!
Laten we hopen dat de meeste ballen er tegen dan nog liggen.
Al voor de officiële opening van Beaufort waren al een paar kleintjes verdwenen …

In De Panne vinden we werk van Laure Prouvost:
Touching To Sea You Through Our Extremities.
Het is een reusachtige octopus die vanalles vasthoudt met zijn tentakels. 
Er groeien mosselen op, en er zijn grappige details, zoals een drinkbadje met vogels.

In Nieuwpoort, langs de promenade aan de IJzermonding staat het brutalistische werk van Goshka Macuga: Family Module.

Het is een sculptuur met geschiedenis. 
Ooit betaalde een Argentijnse kunstenaar, Oscar Bony, een man, vrouw en kind om op een sokkel te poseren in een performance. Die was bedoeld als kritiek op de overheid, die ondanks dat ze het gezin als hoeksteen van de maatschappij promootte, de arbeidersgezinnen in de kou liet staan.
De Poolse Goshka maakte er een atypisch gezin van: twee vrouwen en een kind, ook al als kritiek op de conservatieve Poolse familiewaarden.

Nog in Nieuwpoort op het marktplein, vinden we Pinpointing van Maarten Vanden Eynde.


Het laatste werk dat we tijdens onze mei-zeevakantie gingen bekijken, staat in Westende.

Het toont de metamorfose van een tafel in een pad, of andersom. 
Het is maar hoe je het bekijkt…
Metamorphosis is van Olivier Larics.

Naast de nieuwe kunstwerken zijn er ook nog steeds werken van vorige edities van Beaufort te zien. Twee uit Nieuwpoort:


De vrolijke vlaggetjes van Buren


Men van Nina Beyer.

En in Nieuwpoort kunnen we langs de promenade aan de IJzermonding nog vanalles bekijken.
Kek is niet de grootste fan van de promenade, maar voor de beelden is het zeker de moeite om ze eens af te wandelen.


Verzoening van Willem Vermandere uit 2014.
100 jaar na het begin van WOI zijn twee menselijke figuren vrienden geworden.
Het beeld staat aan het begin van de pier.


De godin van de wind is een beeld van Antoon Luyckx, in 2002 speciaal voor Nieuwpoort gecreëerd.



In De Poolreiziger vereeuwigde Freddy Capon de Nieuwpoortse
Dixie Dancercoer.


Een beetje Street art op de dijk in Nieuwpoort! 
Oli-B beschilderde de laatste vijf authentieke kustvilla’s.
Projectontwikkelaar Condius zal binnenkort de huizen slopen om het zoveelste nieuwbouwproject te realiseren…

Tot slot van deze post nog even iets over ‘geluksstenen’!
Het Facebookproject om stenen te beschilderen en te verstoppen is ook tot aan de kust doorgedrongen.
Wij vinden het alleszins leuk om een steen te vinden, en hem dan weer ergens elders te verstoppen!
‘Stenen verven en laten zwerven’ dus.
Margot is een supervinder!

Standaard
Wandelen/natuur, zee

Planten (kunst en stenen) aan zee


In mei aan zee zijn, 
in een jaar waar de natuur zo ongeveer twee weken achterloopt, 
dat levert een mooie oogst voorjaarsbloeiers op!
Duindoorn begint nog maar net in blad te komen, 
maar in duin en bos bloeit het uitbundig!
Een paar vondsten, nooit eerder (door Kek) gezien in Oostduinkerke!

De brede Orchis, een heel veldje bij het Hannecartbos

Gevlekte Orchis, in een duinpanne bij de Sahara


Bokkenorchis, bijna in bloei, in de Plaatsduinen


Grote Keverorchis in een duinpanne bij de Sahara


Gewone vleugeltjesbloem


Walstrobremraap in de Plaatsduinen


Kegelsilene, Plaatsduinen


Duinviooltje in de ter Yde duinen


Avondkoekoeksbloem, op veel plaatsen


Overal Hoornbloem, viltige en akkerhoornbloem en tussenvormen?


Velden overblijvende ossentong in het Calmeynbos


Ook eenjarige of gewone ossentong


Pijlkruidkers, langs het duinenpaadje in Oostduinkerke

En zoveel uit de kluiten gewassen fluitenkruid! In Schilde, waar de meeste wegbermen als gazon worden behandeld, is dat beeld verdwenen…


En dan staat er ook plots een boom bij de duinen …


Het is het eerste kunstwerk van Beaufort 2021 dat we zien,  maar hierover meer in volgende post!


De brede orchis foto’s komen van Quinten. 
Margot maakte veel van de andere bloemenfoto’s!



Standaard
familie, zee

Aan zee vliegt de tijd

Het zit er weer op!
Dat die drie mei-weken aan zee alweer om zijn, 
het is niet te vatten.
Tijd gaat echt sneller aan zee …
Activiteiten en bezoekers volgen elkaar hier ook in sneltempo op!
Kek was van plan om veel te lezen aan zee, maar dat is niet gelukt.
Af en toe is ze wel gaan orgel spelen in de Sint-Niklaaskerk…
kwestie van een paar stukken wat in de vingers te houden.


De grote aquaplay bij het bezoekerscentrum aan de Doornpanne

Ezels spotten in de Doornpanne


Naar de pier in Nieuwpoort


Strandwandelen in de zandstorm

Met de kinderen is er een brede waaier aan activiteiten!
Dat moet ook wel, als ze enkel in de lange weekends kunnen komen.
Een selectie!



Schelpenzand scheppen 


In de vloedlijn wandelen


Schommelen tot de handen vol blaren staan


Wapens maken met het ‘klikding’


Van de duinen rennen



Vliegeren

Rekensommen in ruil voor snacks


Genieten


Naar de betonnen ballen gaan kijken


Over de golven springen


Solderen 



Met de grote aquaplay spelen



Poepsleeën



Kingdomino (en Sushi Go) spelen

De laatste drie foto’s gaan over de ‘tekenles met meester Viktor’.

Kek gaat met een dikke stapel tekeningen terug naar huis!




Standaard
familie, Wandelen/natuur, zee

Lang weekend (aan zee)!

Donderdag: wandelen, buien, ontdekkingen


Vrijdag: buien, op zoek naar de betonnen bollen (Heidi Voet) in de Schipgatduinen


Zaterdag: poepsleeën aan de Witte Burg, buien, opladen in de Doornpanne, ezels?, ‘vogelhuis’


Zondag: opklaringen, Plaatsduinen, Hannecartbos, ter Yde en de regen voor hij valt


Tussen het wandelen door zijn we creatief!

Viktor tekent ontwerpen voor strips en of een spelletje.

Miel tekent personages uit Lego Chima.


Lotte tekent graag drieledige ‘mannetjes’.


Het avondvullend spel heet ‘woordjes uitbeelden’!


Natuurlijk mag Kek dit liedje niet vergeten te vermelden!
Standaard
familie, Uitjes, zee

Naar zee!!!

Omdat Kek niet meer tot augustus kon wachten om weer eens aan zee te zijn,
omdat ze ergens in februari ook wel behoefte had om eens ‘weg’ te zijn,
ondanks dat er in mei echt wel werk in de moestuin is,
zelfs ondanks dat de Harie niet beschikbaar was,
zit Kek nu aan zee, in de Socrates voor drie mei-weken!
Gelukkig is er goeie huis oppas geregeld …

De Socrates is de Harie niet, zoveel is zeker, maar er valt in te leven.
De TV is gigantisch (naar Kekse normen),
bergruimte (voor voedsel) is minimaal, 
kookpotten zijn veel te klein,
(ook naar Kekse normen)
de zetels zijn te kort om in te liggen, 
en ook de bedden zijn eerdere klein,
Maar er is een grote garage, met wasmachine,
een zonnige, afgesloten tuin,
een aangenaam terras.
Wel spijtig dat tuinonderhoud moet gebeuren terwijl wij er zijn!
En ‘t is maai mei niet?


Maar bovenal, er is de zeeeeeee!
En het strand is leeg …

En er zijn bloemen die we in augustus nooit zien!


Akkerhoornbloem


Duinviooltje


Een graslandje vol slanke sleutelbloem en orchideeën

Er komt bezoek!

We hebben het over de zee, de ruimte, de geuren, de geluiden, … en Kek krijgt deze mooie zin cadeau!

“There is a sound to breaking waves when they are close, a sound like nothing else.
The background roar is unmistakable, overhead by the swash of the landing wave and then the sucking noise of the backwash as it retreats.”
Uit The Salt Path van Raynor Winn



 

En we wandelen! 
Sinds vorig jaar een nieuwe klassieker:
langs het Hannecart bos en de ter Yde duinen!

Maar natuurlijk ook door de Doornpanne, 

en naar Nieuwpoort, over het strand!

En ook een ommetje door de Plaatsduinen!


Er komt nog bezoek!

Wordt dus zeker vervolgd …


Standaard
familie

Betty, Babij, Fronske, en … … … Remus!

Op 19 maart was het plots zover: Betty werd Babij.
Kek was nog maar net gewend aan de komst van Betty (werknaam) en daar was HIJ al, Babij.
Een prachtig jongentje! 
Een Babijtje dat, 
helemaal gaaf, 
met elegant bewegende vingertjes en een diepe frons 
de Kekianen komt vervoegen.


 
Wij, de Kekianen, doopten hem alvast Fronske, 
wegens zijn ernstige koppekes, altijd met frons.
 

De eerste keer op (k)raambezoek, met een korte wandeling in de Bourgoyen! 
28 maart, Babij is 9 dagen oud.
 




10 april: voor de tweede keer op bezoek…
Binnen en op afstand, het regent!
De geboortekaartjes zijn verstuurd, maar vermits Provedroux er nog aan zit te komen mag Kek het al zien! En zo wordt Babij REMUS!
Het kaartje is prachtig, hoopvol. Kek wist niet dat Anna zoveel tekentalent had.
 

En, ja, Kek moet Anna iets bekennen!
 Babij zijn naam was
 -geheel per ongeluk, dat is waar- 
ergens in de Hagedoornlaan,
twee dagen eerder bekend gemaakt …
 


Omdat er zoveel tijd tussen de bezoekjes zit, en sommigen nog moeilijker dan Kek eens langs kunnen gaan, stuurt Anna dagelijks een foto door!
Heel blij zijn we ermee.
Remus is al achtergrond op Kek haar telefoon en op de iPad.
En er is al een fotomap: REMUS, voor als het wat meer mag zijn.
 





Ook anderen gaan op raambezoek! Margot is kampioen.
 

 

Op 25 april gaat Kek weer eens langs.
Remus is ondertussen al iets meer dan 5 weken oud,
en al duidelijk bewust van zijn omgeving!
Wat ziet, hoort, ruikt zo’n kindje?
Zoveel indrukken!
Hoe begint ge daar aan?
 
Hij slaapt het liefst dicht bij een van zijn ouders, 
dat is al heel duidelijk!
Ook voor de ouders geldt: hoe organiseert ge dat allemaal, 
nu dat Babijtje voor een heel nieuwe dimensie zorgt?
Al die geluidjes die zo’n kleintje maakt leren kennen,
De blikken, de lachjes, het huilen,
De hazenslaapjes en de diepe slaap, …
Hoe begint ge daar aan?
Boeken zijn er over geschreven,
maar het blijft aanvoelen, proberen en vooral liefde geven!
Het beste begin!
 
 

We gaan weer naar de Bourgoyen!

Wandelen is leuk, voor groot en klein …


Het is ondertussen alweer veel te lang geleden dat Kek op bezoek ging…
Seffens tellen we al in maanden!
Wanneer het nog eens zal zijn, is nog niet duidelijk, maar één ding is zeker: 
dan krijgt ze Remus even op de schoot!
 
Een paar foto’s van de laatste dagen nog!
 


Kek ❤️ Remus!
(En idem voor de ouders!)
 
Standaard