familie, zee

Zeegenoegens

Corona of niet: naar jaarlijkse gewoonte zitten we weer in de Harie!
Met restricties en mondmaskers …
De Harie betekent dagen strandplezier, wandelplezier, spelplezier, 
en vooral genieten van zee en zon en wind, en van elkaar.
Een paar foto’s van tijdens ons eerste week!





Miel is de onvermoeibare schupper.




Lotte is een werkelijk onbevreesde waterrat.





Naar het Duinenhuis door de Schipgatduinen



Een klein experimentje met het bruine mos…



Viktor is Kek haar beschermengel op stekelige paadjes


Een paar opdrachten in het Duinenhuis voor een Jommekes strip




In de Doornpanne gaan we op zoek naar de ezels.




Van de Witte burg hollen is ook een topper!


En als dagsluiting: naar de zonsondergang met onvermoeibare kinderen




Meer moet dat echt niet zijn!


Standaard
bedenkingen, Snor

Bijna 6 maanden Corona


Het is eind februari en we zitten in Den Haag voor een tentoonstelling over het werk van Louise Bourgeois in Voorlinden.

Het volgend weekend (7 maart) staat Brugge op het programma, met een schitterend concert: het Belgisch ensemble Oltremontano en de Capella Cracoviensis met Gabrieli’s Sacrae symphoniae.

Wisten wij veel dat het ongeveer de laatste portie cultuur in zes maanden ging zijn!

De dreiging van een nieuw virus uit China is dan op de achtergrond al aanwezig, maar ook wij zijn er dan nog van overtuigd dat het uiteindelijk niet veel erger zou zijn dan een griepje, allez, een serieuze griep misschien.

Een week later worden er maatregelen genomen, serieuze maatregelen zelfs: de toestand in Italië en de ziekenhuizen die ook hier vol liepen zijn dwingende omstandigheden.
Op 12 maart gaat de lockdown in en die verandert ons dagelijks leven grondig. 
Het zijn tijden van ‘flatten the curve’ en ‘blijf in uw kot’.
Het nieuwe Coronavirus blijkt toch net iets erger huis te houden in ons lichaam dan pakweg een gewoon griepvirus.
Na de eerste angst om besmet te raken, vinden we een nieuwe modus vivendi en, eerlijk is eerlijk, die bevalt eigenlijk wel.
Kek wandelt, leest boeken, geniet van de tuin, van de rust en van de stilte.
Wie een huis met tuin heeft en quasi onuitputtelijke wandelmogelijkheden in de buurt, wie voedselbestellingen aan huis krijgt en een luisterende dokter bij telefonisch consult, …
die heeft het natuurlijk een beetje makkelijker om de lockdown door te komen.

De ene annulatie volgt ondertussen op de andere: 
het Domburg-uitje met Miel en Go, 
Kek haar zeewandeling, 
de reis naar Hokkaïdo, 
concerten en museumbezoeken kunnen niet doodgaan, … 
maar we hopen op de zomer.
Ijdele hoop, zo blijkt, een paar versoepelingen uitgezonderd.
Al een geluk dat familiebezoek weer kan!


Ook Natuurpuntactiviteiten mogen terug, in kleine groep en met mondmasker…



 En dan begint de zomervakantie!
Landen gaan op slot en weer open, gaan open en terug op slot, of hebben strenge quarantainemaatregelen. In een vliegtuig stappen zou Kek nu sowieso niet durven.
De culturele sector trekt zich langzaam maar zeker terug op gang, maar het feestje duurt niet lang. 

De tweede golf COVID-19 is er sneller dan verwacht.
Voorstellingen worden alweer geannuleerd, zeker in het Antwerpse. 
Mondmaskerplicht in de openbare ruimte, avondklok, bubbels van 5, gedaan met ‘funshoppen’, … de Antwerpse gezagvoerders weten van aanpakken!
Uiteraard zorgen deze maatregelen voor de nodige controverse, vooral op sociale media.
En alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, wordt er nog een hittegolf tegenaan  gesmeten.
Naar de Bioshop en de bib gaat het nu met de auto: 
Kek kan zich onmogelijk te voet verplaatsen met zo’n masker op in de hitte.

In pre-Corona kranten of tijdschriften lijken de foto’s van mensen zonder mondmasker al bijna prehistorisch.
Of hoe het leven in 6 maand tijd zo is kunnen veranderen…

Gelukkig kunnen we bijna naar de Harie!
Nu Kek haar zeewandeling in mei niet is kunnen doorgaan, begint het stilaan te kriebelen om weer eens aan zee te zijn!

Kek kijkt echt uit naar de weidsheid van het strand, 
naar met de voeten in het water, 
naar de wind rond de oren en door het haar,
naar het gekrijs van de meeuwen en de bloeiende blauwe zeedistel,
naar de geur van zeewier,
naar de duindoornbessen,
en naar herinneringen aan ‘zee met Snor’ …


6 maanden met Corona, 
4 jaar en 6 maanden zonder Snor
Kek heeft het zich al vaak afgevraagd,
wat hij er van gevonden zou hebben.

Augustus 2015 – avondwandeling


Men moet 

Men moet altijd enigszins verdrietig zijn,
anders is men verloren,

maar men moet wel een beetje verloren zijn-
van de reddeloze soort-
anders zou men alleen maar gelukkig zijn,

toch moet men ook gelukkig zijn, 
zo maar gelukkig kunnen zijn,
in alle staten van geluk,

anders zou men maar verdrietig zijn,
enigszins verdrietig,
altijd.

Toon Tellegen
2004

Standaard
familie

De uitgestelde logeerpartij

Er was een logeerpartijtje gepland voor de paasvakantie, maar dat moest geannuleerd worden wegens de lockdown.
Na Portugal gingen we het nog eens opnieuw proberen, maar toen moest er een (vrijwillige) quarantaine gehouden worden en kreeg Viktor een serieuze oorontsteking.
Eindelijk, eindelijk, eindelijk kon het feest dan toch nog doorgaan.
En bij een echt kampje in het hippiekamp, hoort een echte uitnodiging.
Ze komen!
En ze komen al slapen op 31.


Lotte antwoordt…

Er zijn meer gegadigden om deel uit te maken van het team ‘leiding’, 
maar we respecteren de bubbel van 5.
We hebben veeeeeeel plannen.
De knutselactiviteiten zullen voor een volgende keer zijn, of misschien voor aan zee.
Het weer was té goed en de dagen té kort.

De eerste voormiddag doen we de KEKKE ZOEKTOCHT, met veel geduld samengesteld door de leiding.
En, er is voor elk een anders samengesteld zoekblad.





Een goed begin! Er is al een en ander te vinden in Kek haar tuin…
Daarna gaat het via de insectentuin van Schildehof, rond de vijver, langs het Schijn en langs het Heerenbos.



Onderweg staan de mondjes geen vijf seconden stil!
Gelukkig zijn er ook veel luisterende oren…




Bij de fit-o-meter eventjes wat spiertjes trainen…



De rest van de dag wordt er ge-Kubbt, en gefrisbeed: frisbees in de lucht!


Billy laat zich graag aaien, soms.
Voor Miel en Lotte zijn dat zalige momenten.


‘s Avonds met de grote meisjes nog kort ommetje naar het park…
Een mondmasker hebben we altijd bij!


Woordzoekers bij het ontbijt


en daarna wandelen we langs het Antitankkanaal en langs het Verbrand bos.
Het veulentje trekt de aandacht.





We vinden een bankje en bij een appeltje en een drankje, wordt de stand van zaken opgenomen.



Thuisgekomen is er ‘nootjestijd’ en offert Kek zich op om een Westmalle te drinken.
Een biertje staat immers ook op de zoekkaart.



In de namiddag is het dan tijd voor de zoektocht in de tuin!
De leiding heeft er vrijdagvoormiddag uren aan gewerkt, het concept is van Margot.
15 opdrachten (5 per kind) zitten op evenveel plekken in de tuin verstopt.
Elke opdracht leidt naar een volgende plek.
De opdrachten zijn op maat gemaakt.









Door de ‘vingermannetjes’ is het duidelijk voor wie de opdracht bestemd is.

Er worden ook wel spellen gespeeld, en vooral op hun laatste dag hadden ze het ineens door dat we niet veel ‘spellen gespeeld’ hadden.



Viktor werkt tussendoor aan zijn nieuw spel!



Lotte helpt in de keuken.


En in de namiddag van de laatste dag, ‘moeten’ ze nog in het bad!
Het was ‘s avonds altijd te laat…


Mag mijn haar nat?

Na het bad: een echt slotconcert!
Viktor heeft met Doppe geoefend, en speelt een heel repertoire…

Standaard